Styropian jako materiał izolacyjny posiada zestaw cech, które czynią go dobrym izolatorem. Uwzględnienie tych cech, a tym samym wykorzystanie zgodnie z przeznaczeniem, pozwala na uzyskanie bardzo dobrego docieplenia, którego trwałość będzie kilkudziesięcioletnia. Badania prowadzone od ponad 40 lat przez firmę BASF wykazały, że właściwości fizyko-chemiczne prawidłowo ułożonej izolacji ze styropianu pozostają niezmienione. Styropian nie starzeje się, nie butwieje i nie gnije, a tym samym nie stwierdzono zjawiska zanikania w wyniku naturalnego starzenia. Oczywiście dotyczy to styropianu zabezpieczonego przed działaniem promieniowania UV. W przypadku braku takiego zabezpieczenia płyty styropianowe żółkną, a potem w miarę upływu czasu kruszą się. Dlatego ważne jest, aby stosowane na zewnątrz obiektów były zabezpieczone przed wpływami warunków atmosferycznych.
"Znikanie" styropianu występuje w przypadku nieprzestrzegania warunków jego stosowania. Jest to zjawisko ściśle powiązane ze specyficzną budową styropianu charakterystyczną dla tworzyw piankowych, a także z właściwościami polistyrenu, głównie jego wytrzymałością termiczną oraz odpornością chemiczną. Zjawisko to jednak nie ma nic wspólnego z pojęciem znikania, a jedynie z naruszeniem porowatej struktury w niekorzystnych warunkach: pod wpływem wysokich temperatur - przekraczających dopuszczalne temperatury stosowania oraz agresywnego oddziaływania niektórych związków organicznych. Styropian jest odporny na działanie temperatur, które nie przekraczają 80ºC. Powyżej tej temperatury następuje mięknięcie i topienie się materiału.
W praktyce z taką sytuacją można się spotkać przy wykonywaniu izolacji dachowych, do których zastosowano różnego rodzaju lepiki, smoły do przyklejenia papy lub inne materiały dekarskie. Smołę lub lepiki nagrzewa się do wysokich temperatur, przekraczających dopuszczalne temperatury stosowania styropianu, przy czym temperatury te nie są kontrolowane. Przy naniesieniu gorącej warstwy smoły lub lepiku może nastąpić zjawisko mięknięcia i topienia się polimeru, a tym samym niszczenia struktury styropianu. Podobne zjawisko może zajść także w gotowym pokryciu dachowym, szczególnie z warstwą zewnętrzną ciemnego koloru absorbującą energię słoneczną, która pod wpływem nasłonecznienia znacznie nagrzewa się oraz powoduje wydzielanie się lotnych substancji atakujących styropian.
Charakterystyka odporności styropianu na działanie wybranych substancji
woda, woda morska, roztwory soli | odporny |
wapno, cement, gips, anhydryt | odporny |
alkalia, ług potasowy, amoniak, woda wapienna | odporny |
mydło, roztwory środków powierzchniowo-czynnych | odporny |
kwas solny (35%) | odporny |
kwas azotowy (do 50%) | odporny |
kwas siarkowy (do 95%) | odporny |
słabe i zozcieńczone kwasy, kwas mlekowy, węglowy, humusowy | odporny |
sole, nawozy, saletra wapniowa, naloty na tynku, naloty na metalu | odporny |
bitum | odporny |
mleko | odporny |
olej silnikowy | odporny |
alkohole, np. metylowy, etylowy (spirytus) | odporny |
olej jadalny | warunkowo odp.* |
olej parafinowy, wazelina, olej do silników wysokoprężnych | nie odporny |
produkty ze smoły | nie odporny |
zimny bitum, bitumiczne masy szpachlowe z rozpuszczalnikiem | nie odporny |
rozpuszczalniki organiczne | nie odporny |
nasycone węglowodory alifatyczne, benzyna oczyszczona, benzyna lakowa | nie odporny |
paliwo gaźnikowe (benzyna normalna i benzyna super) | nie odporny |
* Po dłuższym czasie może się skurczyć lub rozpuścić