Betony z wypełniaczami organicznymi (wiórobetony, trocinobetony)
Są to lekkie termoizolacyjne betony, w składzie których spoiwem jest cement portlandzki, a wypełniaczami – trociny, wióry i zrąbki drzew iglastych (sosna, jodła lub świerk) o ściśle określonych wymiarach i właściwościach, bez zanieczyszczeń, zbutwień. Trociny mają długość do 10 mm, wióry – do 60 mm, a wymiary zrąbków 40 × 20 × 6 mm (długość, szerokość, grubość). Wypełniacze poddawane są mineralizacji, która zapobiega gniciu, zapewnia odpowiednią trwałość, zmniejsza skurcz własny, zwiększa przyczepność do zaczynu cementowego i umożliwia właściwe wiązanie oraz twardnienie betonu. Są dwa sposoby mineralizacji - powierzchniowa i wgłębna. Pierwsza polega na tym, że środek mineralizujący - chlorek wapnia lub siarczan glinu - otacza pojedyncze wióry, podczas mineralizacji wgłębnej wszystkie nasycone są mineralizatorem.
Zależnie od składu mieszanki betonowej uzyskuje się betony o różnej gęstości pozornej i różnym przeznaczeniu (konstrukcyjne i termoizolacyjne). Do takich betonów mogą również wchodzić różne dodatki mineralne jak piasek, popiół lotny, mączka ceglana, żużel paleniskowy i pumeksowy itp. Z takiego betonu produkuje się pustaki, bloczki lub płyty. Do zalet tej technologii zaliczyć można małe zużycie energii podczas produkcji elementów, niewielki ich ciężar (o 50-75% lżejsze od porównywalnych elementów ceramicznych), niski koszt budowy domu, który wynika z małej pracochłonności, szybkości, łatwości wznoszenia ścian i mniejszych kosztów transportu, wynikających z małego ciężaru i wymiarów elementów oraz łatwości montażu.
Elementy z wypełniaczami organicznymi dobrze znoszą mróz i deszcz - jeżeli nawet nasiąkną powierzchniowo, szybko oddają wilgoć (składowanie pod gołym niebem im nie szkodzi), mają łatwość obróbki ("poddają" się gwoździom i śrubom), a równocześnie są wytrzymałe. Powinno się je kupować u sprawdzonych producentów, ze względu na ryzyko zastosowania do mineralizacji prefabrykatów złej jakości, a od tego procesu zależy trwałość i jakość wszystkich elementów. Domy zbudowane z takich materiałów są czyste ekologiczne. Tworzą mikroklimat wnętrza (podobny jak w domach z drewna).
Styrobetony
Zewnętrzne ściany jednowarstwowe mogą być wykonywane z bloczków typu Felco, w skład których wchodzą: jako spoiwo - cement z możliwością zastosowania popiołów lotnych, jako wypełniacz - granulki styropianu oraz woda zarobowa i plastyfikatory. Produkcja bloczków przypomina przygotowanie ciasta, najpierw łączy się składniki, potem przelewa do form, a następnie ubija za pomocą specjalnych urządzeń, tak aby się dokładnie wymieszały. W rezultacie uzyskuje się beton o bardzo dobrych właściwościach izolacyjnych oraz stosunkowo dużej wytrzymałości i trwałości. Parametry techniczne tak otrzymanego materiału są następujące: gęstość 800 kg/m³, współczynnik przewodności cieplnej = 0,18-0,21 W/(m·K), wodoszczelność, niepalność, wytrzymałość na ściskanie do 8,5 MPa, mrozoodporność przeszło 50 cykli oraz odporność na wiele środków chemicznych. Ściana zewnętrzna grubości 300 mm wykonana z bloczków styrobetonowych ma współczynnik przenikania ciepła U ≤ 0,30 W/(m²·K). Do murowania stosuje się zaprawę ciepłochronną z granulatem styropianowym. Wyprofilowane kształty powierzchni bocznych sprawiają, że bloczki do siebie przylegają i nie trzeba wykonywać spoin pionowych. Ściany przed położeniem tynku wapienno-cementowego wymagają zagruntowania.
