Izolacje akustyczne stropów

Stropy w budownictwie mieszkaniowym wykonywane są w różnych technologiach - z drewna, betonu i żelbetu. Najczęściej są to stropy gęstożebrowe ceramiczne, betonowe płytowe (prefabrykowane lub monolityczne) lub kanałowe.

Wszystkie obecnie budowane chronią przed dźwiękami powietrznymi, ale niedostatecznie przed uderzeniowymi. Spowodowane to jest niskim współczynnikiem tłumienia wewnętrznego podstawowych materiałów budowlanych i to bez względu na ich konstrukcję i masę. Dlatego trzeba stosować dodatkowe ustroje (podłogę o dobrych właściwościach akustycznych), które zwiększają izolacyjność stropu.

Wskaźniki izolacyjności akustycznej

Akustyka stropów określana jest przez:

• RA1 - wskaźnik oceny izolacyjności akustycznej od dźwięków powietrznych - określa, ile decybeli musi wytłumić przegroda; im jego wartość jest wyższa, tym lepiej;
• Ln,w - wskaźnik znormalizowanego poziomu uderzeniowego - określa, ile decybeli może przeniknąć przez przegrodę; im jego wartość jest niższa, tym lepiej.

Wskaźniki te powinny mieć wartości w domach:

• jednorodzinnych:

  • RA1 ≥ 45 dB (standard podstawowy), RA1 ≥ 50 dB (standard podwyższony),
  • Ln,w ≤ 63 dB (standard podstawowy), Ln,w ≤ 53 dB (standard podwyższony).

• jednorodzinnych bliźniaczych lub szeregowych:

  • RA1 ≥ 45 lub 50 dB (zależnie od standardu),
  • Ln,w ≤ 53 dB (zawsze).

Domom, w których pomieszczenia połączone są wewnętrzna klatką schodową nie stawiane są wymagania dotyczące izolacyjność akustycznej na dźwięki powietrzne.

Sposoby wyciszania stropów

Już na etapie budowy domu powinno zadbać się o właściwą izolację akustyczną stropów; każdy projekt powinien zawierać szczegóły ochrony przed hałasem. Sposób wyciszenia stropów uzależniony jest od:

• przeznaczenia budynku,
• rodzaju stropu, na którym ma być zastosowana podłoga,
• wielkość przewidzianego w budynku przenoszenia bocznego zależnego od konstrukcji i układu ścian działowych oraz zewnętrznych.

Podłoga na legarach - izolacja akustyczna

Podłoga na legarach wykonywana jest tam, gdzie ze względu na małą nośność stropu ciężka podłoga nie jest rozwiązaniem. Najlepiej sprawdza się nad pomieszczeniem nieogrzewanym lub na poddaszu zaadaptowanym na cele mieszkalne. Podłoga na legarach to ruszt drewniany z warstwą materiału izolacyjnego ułożony na folii ochronnej oraz posadzka przymocowana do rusztu.

Legary układane są w poprzek belek stropowych; rozstaw uzależniony jest od materiału pokryciowego (najczęściej jest to 1 m). Pod legary układa się paski z materiału elastycznego(z gumy, wojłoku), które zapobiegają przenoszeniu drgań na strop. Przestrzeń między legarami wypełniana jest wełną mineralną, zostawiając około 2-centymetrową pustkę powietrzną. Warstwa izolacji, aby skutecznie chroniła przed hałasem i jednocześnie przed ucieczką ciepła, musi być gruba – może wynieść nawet 25 cm. Cienka warstwa – minimum 6 cm – będzie tylko izolacją akustyczną. Nie zalecane jest stosowanie płyt styropianowych, ponieważ nie wytłumią one dźwięków powietrznych – na przykład głośnej muzyki.

Podkładem pod ostateczne pokrycie mogą być deski mocowane do legarów, płyty wiórowe lub gipsowo-kartonowe. Drewno musi być zaimpregnowane preparatami grzybobójczymi, ponieważ zamknięte pod pokryciem podłogi mogą być narażone na gnicie. Dobrze jest także założyć kratki wentylacyjne, które umożliwią cyrkulację powietrza (wentylację przestrzeni pod podłogą). Także i w tym rozwiązaniu warstwy posadzkowe w żadnym miejscu nie mogą stykać się ze ścianami i konstrukcją nośną stropu.

Cicha podłoga pływająca

Podłoga pływająca (podłoga oddzielona od wszystkich elementów konstrukcyjnych) – jest to najskuteczniejszy i najprostszy sposób wyciszenia stropów. Materiał izolacyjny układa się na paroizolacji lub bezpośrednio na podłożu i dociska płytą betonową (warstwa dociskowa) grubości 4-5 cm. Jako materiał tłumiący (Ln,w obniża się nawet o 30 dB) wykorzystuje się najczęściej styropian elastyczny, półtwardą wełnę mineralną, które ułożone pod warstwą betonu odkształcają się i dobrze tłumią dźwięki. Przykrywa się go folią ochronną, na przykład polietylenową folią budowlaną grubości 0,2 mm.

Wraz ze wzrostem grubości warstwy zwiększa się wytłumienie, ale trzeba pamiętać o dopuszczalnym obciążeniu stropu. Wszystkie warstwy podłogi pływającej muszą być oddzielone od ścian i innych elementów budynku – trzeba wykonać dylatacje brzegowe – zapobiega to przenoszeniu dźwięków z posadzki na konstrukcję ścian, a przez to do innych pomieszczeń. Na takiej podłodze układa się – oczywiście z odstępem od ścian – okładzinę podłogową (parkiet, płytki ceramiczne czy panele). Ułożenie wykładziny dywanowej powoduje dodatkowe wyciszenie, ponieważ ogranicza ona rozchodzenie się drgań w warstwie pokrycia. 

Jako podłoga pływająca wykorzystywane są także lekkie konstrukcje podłogowe z warstwą izolacyjną w postaci cienkich płyt pilśniowych czy pianki polietylenowej. Mają jednak gorsze właściwości akustyczne - wskaźnik poziomu uderzeniowego zmniejsza się około 20 dB.