Poddasza użytkowe są szczególnie narażone na wszelkie niedoskonałości i błędy w sztuce budowlanej. Wystarczy na przykład użycie niepoprawnego układu warstw izolacyjnych, nieciągłość materiału ociepleniowego czy brak prawidłowej paroizolacji, by narazić poddasze na zawilgocenie, rozwój grzybów i pleśni, a wreszcie gnicie elementów więźby (drewnianej konstrukcji dachu). Dlatego, aby ustrzec się przed koniecznością kosztownej wymiany ocieplenia poddasza, czy nawet fragmentów konstrukcji dachu, warto zadbać o ich prawidłowe ocieplenie, wykonane najlepiej przez przeszkoloną ekipę montażową.
Jaki materiał do ocieplenia?
Wybierając materiał do izolacji poddasza, musimy pamiętać, że będzie on „wciskany” w przestrzenie między więźbą dachową. Z tego względu tak ważne jest upewnienie się, czy będzie on potrafił je wszystkie dokładnie wypełnić, czy płyty będą dobrze i ściśle do siebie przylegały oraz czy uda się łatwo dotrzeć do narożników i załamań. Jeśli materiał izolacyjny nie spełni tych warunków, skuteczność wykonanego ocieplenia okaże się znacznie niższa. Każda szczelina w izolacji stanie się bowiem mostkiem termicznym, przez który będzie uciekać ciepło. Takie problemy wykonawcze przytrafiają się przy stosowaniu wiotkich mat lub płyt z twardych materiałów.
Twardą izolacją trudniej jest wypełnić przestrzenie pomiędzy krokwiami i niełatwo docisnąć płyty do siebie, nie pozostawiając szczelin. Jeśli więc najważniejszy jest dla nas efekt w postaci ciepłego i energooszczędnego poddasza, lepiej wybrać do jego ocieplania materiał nie rozwarstwiający się, ale sprężysty, który dokładnie wypełni wszystkie wolne przestrzenie i sprawi, że płyty będą szczelnie przylegały do siebie, zachowywały swój kształt i wymiary przez długie lata.
Jaka grubość izolacji?
Inwestując w dobre ocieplenie poddasza, warto wybrać nie tylko sprawdzony produkt, ale także grubszą warstwę izolacji. Zalecana grubość ocieplenia poddasza energooszczędnego wynosi 25-30 cm. Ze względu na koszty standardem jest wykonywanie ocieplenia tylko do wysokości krokwi. Tymczasem, zwiększając grubości samej izolacji o 10 cm - poprawiamy dodatkowo aż o 40%t izolacyjność cieplną. Dzięki temu będziemy mogli oszczędzać pieniądze przez wszystkie kolejne lata eksploatacji budynku.
Dobrym rozwiązaniem ocieplania poddaszy jest dwuwarstwowe ocieplenie z wełny mineralnej. Izolując w ten sposób, uzyskamy bardzo energooszczędne poddasze z ociepleniem o grubości nawet 30 cm, skutecznie zabezpieczone przed szkodliwymi mostkami termicznymi.
Korzyści z izolacji
Prawidłowe ocieplenie poddasza, poza skuteczną izolacją termiczną, zapewnia także wiele innych korzyści. Włóknista struktura skalnej wełny mineralnej ma znakomite właściwości tłumiące dźwięk. Energia akustyczna zostaje pochłonięta w warstwie wełny skalnej i ulega rozproszeniu. W ten sposób skutecznie wycisza ona wszystkie hałasy pochodzące z zewnątrz, na przykład odgłosy bębniącego deszczu, szczególnie dokuczliwe, gdy na dachu leży pokrycie z blachy.
Zastosowanie skalnej wełny mineralnej do ocieplenia poddasza zapewnia nam jeszcze jedną bardzo ważną korzyść. Jako jedyny materiał izolacyjny ma ona najwyższą klasę reakcji na ogień A1. Na poddaszu, w którym cała konstrukcja więźby jest drewniana, dodatkowe zabezpieczenie wełną skalną może mieć w wypadku pożaru ogromne znaczenie, zwłaszcza jeśli zastosujemy układ dwuwarstwowy. Obudowuje on elementy konstrukcyjne dachu (krokwie, jętki, kleszcze) od strony pomieszczenia, a więc zabezpiecza je przeciwpożarowo nie z dwóch, ale z trzech stron, tworząc barierę ogniową w razie pożaru i zapobiegając rozprzestrzenianiu się ognia.
Wykonanie ocieplenia
Ze względu na fakt, że standardowa wysokość krokwi wynosi często 16 cm, a zalecana grubość izolacji w energooszczędnym poddaszu to 25-30 cm, izolację wykonuje się dwuwarstwowo, aby zminimalizować wpływ mostków liniowych, jakimi są krokwie. Układ materiałów stosowanych w połaci dachowej różnicuje je ze względu na sposób odprowadzenia pary wodnej wytworzonej przez mieszkańców i przenikającej z pomieszczeń poddasza na zewnątrz. Mamy więc dwa rozwiązania: poddasze typu nieszczelnego i szczelnego dla pary wodnej.
| Poddasze użytkowe typu nieszczelnego dla pary wodnej | Poddasze użytkowe typu szczelnego dla pary wodnej |
| - Występuje, gdy na krokwiach zamontowana jest folia wiatroizolacyjna (membrana) o wysokiej paroprzepuszczalności (powyżej 600-800 g/m²/dobę lub SD< 0,03 m). - Odprowadzenie pary wodnej odbywa się przez szczelinę między wiatroizolacją a pokryciem dachowym. | - Występuje, gdy pokrycie dachowe, np. papa, ułożone jest na deskowaniu pełnym bądź gdy na krokwiach zamontowana jest folia wiatroizolacyjną wstępnego krycia o niskiej paroprzepuszczalności (do 600 g/m²/dobę lub SD > 0,03 m). - Odprowadzenie pary wodnej odbywa się przez szczelinę między ociepleniem a deskowaniem pełnym lub folią wstępnego krycia. |
| Zawsze wykonujemy: | |
| - Szczelinę wentylacyjną o grubości kontrłaty 2-3 cm nad folią wiatroizolacyjną a pod pokryciem dachowym. - Wlot powietrza do szczeliny nad rynną przez tzw. wróblówkę. - Wylot w kalenicy przez tzw. szczotkę w gąsiorze. | - Szczelinę wentylacyjną o grubości 3-6 cm między ociepleniem a deskowaniem pełnym lub folią wstępnego krycia. - Trójkątny ruszt ze sznurka poniżej folii wiatroizolacyjnej albo deskowania po to, aby materiał izolacyjny nie zatkał szczeliny. - Wloty powietrza pod okapem i w kalenicy. |
| Grubość ocieplenia: I warstwa – między krokwiami | |
| - Grubość pierwszej warstwy ocieplenia powinna być o 1-2 cm mniejsza niż wysokość krokwi, aby uniknąć wypchania folii wiatroizolacyjnej (membrany) w kierunku pokrycia (czyli np. dla krokwi h = 16 cm grubość ocieplenia g = 15 cm). | - Grubość pierwszej warstwy ocieplenia powinna być o 3-6 cm mniejsza niż wysokości krokwi, aby uzyskać odpowiednią grubość szczeliny wentylacyjnej (czyli np. dla krokwi h = 16 cm grubość ocieplenia g = 12 cm). |
| II warstwa – pod krokwiami, między podwieszonym rusztem | |
| Grubość drugiej warstwy układanej poniżej krokwi powinna stanowić różnicę między łączną grubością energooszczędnego ocieplenia poddasza i przyjętą grubością pierwszej warstwy. | |
Krok po kroku, czyli jak poprawnie wykonać izolację poddasza (typ nieszczelny dla pary wodnej)
Mierzymy rozstaw krokwi. Należy dokładnie Dopasowujemy płytę z wełny. Należy
zmierzyć odległość pomiędzy krokwiami odmierzyć odcinki wełny, aby były o 2 cm
w świetle - tak, aby przyciąć wybrany produkt szersze niż odległość pomiędzy krokwiami
na odpowiedni wymiar. w świetle. Pozwoli to na samodzielne utrzymanie
się wełny między krokwiami bez dodatkowego
mocowania.
Układamy pierwszą warstwę ocieplenia. Montujemy ruszt. Ruszt stalowy składa się
Materiał izolacyjny układamy na wcisk między z wieszaków do poddaszy o regulowanej
krokwiami, zwracając uwagę na szczelne wysokości w kształcie litery U i profili typu C
przyleganie ocieplenia do siebie i do biegnących prostopadle do krokwi. Wieszaki
elementów konstrukcji poddasza, dbając o to, mocujemy do krokwi, a następnie przykręcamy
aby nie wypychać na zewnątrz membrany do nich profile nośne. W celu polepszenia
dachowej. W przypadku poddasza szczelnego izolacyjności poddasza, resztki wełny pozostałe
dla pary wodnej pamiętamy o pozostawieniu po docinaniu płyt umieszczamy w listwach
szczeliny wentylacyjnej o grubości 3-6 cm. rusztu, aby stanowiły podparcie wełny pierwszej
warstwy i zapewniały później ciągłość
ocieplenia drugiej warstwy.
Układamy drugą warstwę ocieplenia pod Montujemy paroizolację (wg potrzeb) oraz
krokwiami. Druga warstwa izolacji likwiduje okładziny połaci i stropu nad poddaszem.
liniowe mostki termiczne pochodzące od Folię paroizolacyjną stosujemy tylko
drewnianych elementów więźby dachowej w pomieszczeniach wilgotnych (kuchnia, łazienka,
(krokwie). Drugą warstwę ocieplenia WC). Układamy ją na zakład od strony wewnętrznej
układamy pod krokwiami, między listwami poddasza pod ociepleniem, mocując taśmą
podwieszonego rusztu. W tej warstwie dwustronnie klejącą do spodu profili stalowych.
ocieplenia można rozprowadzić na zewnątrz W pomieszczeniach suchych (sypialnia, korytarz)
listew zabezpieczone rurkami przewody do rusztu przykręcamy od razu warstwę
instalacji elektrycznej. wykończeniową, czyli płyty gipsowo-kartonowe
lub panele.
