To małe urządzenie może uratować ci życie. Czujnik czadu – kup zanim będzie za późno! Jak chronić się przed śmiertelnym tlenkiem węgla?

Czad, inaczej tlenek węgla, to bezbarwny i bezwonny gaz. Jest on trujący i niebezpieczny dla zdrowia, ponieważ wiąże się o 250-300 razy szybciej z hemoglobiną niż tlen, przez co blokuje dopływ tlenu w organizmie. Wdychając powietrze zanieczyszczone tlenkiem węgla, sprowadzamy na siebie śmiertelne niebezpieczeństwo. W krótkim czasie pojawiają się ból głowy, zmęczenie, ospałość, aż w końcu dochodzi do utraty przytomności. Na stronie gov.pl czytamy, że co roku w sezonie grzewczym ofiarą „cichego zabójcy” pada ok. 100 osób. Przez to, że tlenek węgla jest zupełnie bezwonny (dopiero, gdy osiągnie bardzo wysokie stężenie, pachnie podobnie jak czosnek) trudno się zorientować, że padło się jego ofiarą. Do organizmu dostaję się wraz z wdychanym powietrzem i już po 30 minutach może spowodować śmierć.

Do największej liczby zatruć tlenkiem węgla dochodzi jesienią i zimą. Na zatrucie czadem narażone są przede wszystkim te osoby, pomieszczenia ogrzewają gazem lub węglem, a urządzenie grzewcze lub przewody kominowe są niesprawne technicznie. Ale nie tylko to jest powodem śmiertelnych zatruć czadem. Przyczyną tragedii jest również lekceważenie podstawowych zasad bezpieczeństwa, a o których często przypomina straż pożarna.

Nawet tak niewinna z pozoru rzecz, jak zaklejenie kratki wentylacyjnej może okazać się tragiczna w skutkach. W Polsce wciąż zbyt wiele osób nie wie, czym jest czad i jak ustrzec się przed zatruciem – czytamy na stronie samorzad.gov.pl

Wybór odpowiedniego czujnika czadu jest kluczowy dla zapewnienia bezpieczeństwa w domu. To niewielkich rozmiarów urządzenie może ochronić ciebie i twoich bliskich przed najgorszym. Wykrywacze tlenku węgla składają się z obudowy, instalacji stałej, czujnika, urządzenia alarmowego oraz odpowiednich wskaźników. Na co zatem warto zwrócić szczególną uwagę, planując zakup czujnika? Są to:

• normy bezpieczeństwa – urządzenie powinno mieć obowiązujące normy PN-EN 50291- 1:2018-06. Dzięki temu mamy pewność, że produkt spełnia wszystkie wymagane normy bezpieczeństwa,
• typ czujnika – czujnik typu A emituje alarm wizualny i dźwiękowy oraz może uruchomić wentylację; urządzenie oznaczone typem B wyposażone jest tylko w alarm wizualny i dźwiękowy,
• rodzaj zasilania – czujniki mogą być zasilane bateriami lub z sieci elektrycznej. Zaleca się, aby urządzenie było bezprzewodowe, zasilane bateriami lub miało wbudowaną baterię na gwarancji ok. 10 lat,
• łatwość instalacji – montaż urządzenia nie powinien być skomplikowany, a wszystkie kroki uruchomienia czujnika w jasny sposób wyjaśnione w dołączonej do produktu instrukcji obsługi.

Montaż czujnika zwykle nie sprawia trudności, ale w przypadku jakichkolwiek wątpliwości, lepiej skorzystać z fachowej pomocy. Najlepiej zamocować go na wysokości głowy dorosłego człowieka – czyli ok. 170 cm od podłogi i przynajmniej 30 cm od sufitu. Montuje się je na ścianie lub stawia na płaskiej powierzchni – w zależności od modelu. Nie zaleca się umieszczenia ich w rogach pomieszczenia, przy oknach ani przy kratkach wentylacyjnych. Urządzenie nie powinno też być zasłonięte przez inny przedmiot lub mebel. Pamiętajmy, aby czujki zamontować wszędzie tam, gdzie korzystamy z urządzeń grzewczych, w których następuje spalanie gazu lub innego paliwa, np. piecyki gazowe, piece opalane węglem lub drewnem, kominki, piece kaflowe itp.

Co zrobić, gdy czujnik się uruchomi? W takiej sytuacji należy otworzyć szeroko okna i drzwi, a następnie jak najszybciej opuścić mieszkanie. Jeżeli jest to budynek wielorodzinny, koniecznie trzeba powiadomić o niebezpieczeństwie także sąsiadów. Na koniec o zaistniałej sytuacji informujemy odpowiednie służby, dzwoniąc pod numer alarmowy 112.

Czujka, jak każde urządzenia ma określony czas swojej żywotności. W zależności od producenta i modelu jest to okres dłuższy lub krótszy, zwykle od 5 do 10 lat. Nie są to więc urządzenia wieczne. Przed rozpoczęciem sezonu grzewczego, w czasie, którego liczba zatruć dymem i czadem dramatycznie wzrasta, warto sprawdzić stan techniczny naszej czujki lub też zaopatrzyć się w nowy egzemplarz, jeśli takowej jeszcze nie posiadamy – mówi Mariusz Łubiński, prezes firmy Admus.

Do zatruć czadem dochodzi w przypadku braku sprawnej wentylacji. Powoduje to powstawanie tlenku węgla i utrudnia jego odpływ. Należy zatem pamiętać, aby przede wszystkim:

• często wietrzyć pomieszczenie, w którym odbywa się proces spalania,
• nie zasłaniać kratek wentylacyjnych i otworów nawiewnych,
• sprawdzać ciąg powietrza, wykonując prosty test. Kartkę papieru przyłóż do kratki wentylacyjnej. jeśli nic nie zakłóca wentylacji, kartka powinna przywrzeć do otworu wentylacyjnego,
• montaż urządzeń i systemów grzewczych zlecać wykwalifikowanym osobom,
• nie zostawiać samochodu w garażu z włączonym silnikiem, nawet jeżeli drzwi do garażu pozostają otwarte,
• nie bagatelizować objawów, takich jak bóle i zawroty głowy, uczucie duszności, nudności, wymioty, osłabieniem, przyśpieszone tętno oraz szybszy oddech, bowiem mogą one świadczyć o zatruciu czadem.

Źródła:
samorzad.gov.pl
raport UOKiK (czujniki czadu kontrola Inspekcji Handlowej)