O ile nasze mieszkanie wybudowane zostało w ciągu kilku ostatnich lat, istnieje duże prawdopodobieństwo, że będzie dosyć ciche. Co jednak zrobić, gdy powstało ono jeszcze w czasach, gdy komfort użytkowników nie był priorytetem architektów lub gdy sąsiad zza ściany jest miłośnikiem kina domowego, a wyposażając swoje studio w sprzęt cyfrowy nie pomyślał o tym, by należycie je wyciszyć? Oczywiście hałas, z jakim możemy spotkać się w naszym domu czy mieszkaniu nie doprowadzi nas do utraty słuchu, ale jeśli tylko zacznie nam przeszkadzać, należy z nim walczyć. Poczucie bezradności w obliczu zanieczyszczania naszego mieszkania hałasem z zewnątrz będzie w dłuższej perspektywie czasu przekładać się na wzrost napięcia, kłopoty z koncentracją i w efekcie stres a nawet depresję. Aby nasz organizm znalazł się w takim stanie, hałas nie musi być duży. Wystarczy, że sąsiad za ścianą będzie regularnie o tej samej porze słuchał drażniącej nas muzyki akurat wtedy, gdy odpoczywamy lub pracujemy. Poczucie, że nie mamy wpływu na wyeliminowanie źródła hałasu pomimo tego, że znajdujemy się w najbardziej prywatnym miejscu, jakim jest nasze mieszkanie, prowadzić będzie do coraz większych napięć i zdenerwowania. Istnieją jednak sposoby, które pozwolą poprawić izolacyjność akustyczną przegród budowlanych nie tylko pomiędzy dwoma różnymi mieszkaniami, ale także pomiędzy poszczególnymi pomieszczeniami naszego domu. Wówczas ciszej będzie już nie tylko u nas, ale i w mieszkaniu sąsiadów, do których przestanie docierać hałas emitowany przez nas samych.
Dźwięki powietrzne – dźwięki przenoszone drogą powietrzną, np. rozmowa, muzyka.
Dźwięki materiałowe – dźwięki przenoszone przez materiał, np. na skutek uderzenia w ścianę lub podłogę – szczególnie dotkliwie odczuwane po drugiej stronie przegrody budowlanej.
Poziomy dźwięku emitowane przez wybrane źródła:
- las – 10 do 20 dB. Odczuwane jako ciche i bardzo ciche,
- rozmowa – 40 do 60 dB. Odczuwane jako normalne do dość głośnego,
- średni ruch uliczny – 60 do 70 dB. Odczuwane jako dość głośne,
- ciężki ruch uliczny – 70 do 80 db. Odczuwane jako głośne i dość głośne,
- młot pneumatyczny, głośna muzyka – 90 do 100 db. Bardzo głośne, nie do zniesienia,
- powyżej 120 dB odczuwamy ból.
Ściana z płyt gipsowo-kartonowych (g-k) na stelażu metalowym
Płyta g-k może zastąpić tradycyjny tynk cementowo-wapienny, a system metalowych profili pozwoli na zbudowanie z niej m.in. ścian działowych, których właściwości akustyczne możemy znacznie poprawić wypełniając konstrukcję płytami wełny mineralnej. Wełna mineralna, do której zalicza się wełnę skalną i szklaną, to w opinii instalatorów systemów suchej zabudowy niezastąpiony materiał do wykonania izolacji akustycznej przegród wewnątrz budynków (wełna jest materiałem niepalnym oraz izolującym termicznie). Warto jednak pamiętać, że szczelność akustyczna danej przegrody zależy w dużym stopniu od sposobu i staranności wykonania całości konstrukcji.W zależności od potrzeb ścianka działowa zbudowana w systemie suchej zabudowy może mieć różną grubość, uzależnioną od liczby warstw wełny, które zostaną umieszczone pomiędzy płytami g-k. Klasyczna jednak, typowa ścianka z płyt g-k zawiera jedną warstwę wełny.
W miejscu, w którym ma powstać przegroda układamy taśmę tłumiącą. Najlepszym rozwiązaniem będzie jej bezpośrednie naklejenie na płaszczyznę profilu, która będzie stykała się z podłożem.
Następnie profil mocujemy do podłogi za pomocą kołków - drugi profil montażowy przykręcamy do sufitu. Do profili montażowych mocujemy profile pionowe. Pamiętajmy o pozostawieniu miejsca, w którym ma zostać zamontowana futryna drzwiowa. Jedną stronę konstrukcji zmontowanej z profili okładamy płytą g-k, następnie konstrukcję wypełniamy ułożoną bez luzów wełną mineralną, po czym przykręcamy drugą płaszczyznę płyt g-k. Połączenia między płytami szpachlujemy i całość malujemy.
Przykład (wg danych MIWO);
Ścianka działowa o grubości 150 mm, wykonana w systemie suchej zabudowy (podwójne poszycie z płyt g-k o grubości 12,5 mm) z wypełnieniem z wełny mineralnej o grubości 100 mm pozwala osiągnąć izolacyjność akustyczną na poziomie 56 dB (o 10 dB lepsza od wymaganej dla pomieszczeń mieszkalnych), odporność ogniową nawet na poziomie 2,0 godzin ( F2) oraz współczynnik przenikania ciepła (U) w graniach 0,31. Dla porównania, taka sama ściana bez wypełnienia wełną mineralna charakteryzuje się następującymi parametrami: izolacyjność akustyczna na poziomie 42 dB; odporność ogniowa 30 minut (F0,5);
Wytłumianie istniejącej ściany - zrób to sam
Wykorzystując wełnę mineralną oraz elementy systemu suchej zabudowy możemy w prosty sposób poprawić izolacyjność akustyczną istniejącej ściany murowanej.
Na posadzce, na całej długości ściany, którą zamierzamy wyciszyć należy rozłożyć pas taśmy tłumiącej. Na taśmie układamy profil montażowy, który za pomocą kołków przytwierdzamy do podłoża. Ułożona pod profilem taśma nie pozwoli na przenoszenie dźwięków ze ściany na podłogę, a poprzez nią na sufit położonego poniżej pomieszczenia. Taki sam, odpowiednio ustawiony za pomocą poziomnicy profil należy przymocować do sufitu. Pomiędzy podłogowym a sufitowym profilem ustawiamy przycięte na odpowiednią długość profile pionowe i powstałą w ten sposób kratownicę usztywniamy skręcając ze sobą elementy pionowe i poziome przy pomocy wkrętarki i blachowkrętów. Odległości między elementami powinny być takiej wielkości, by ułożone między nimi płyty wełny mineralnej dokładnie wypełniały przestrzenie między nimi. Jeśli między wełną i profilami zostaną puste miejsca, izolacja akustyczna bardzo straci na swojej skuteczności. Ostatnią warstwą konstrukcyjną jest płyta g-k, którą za pomocą metalowych wkrętów przytwierdzamy do profili, a połączenia między poszczególnymi płytami zalepiamy siatką zbrojeniową do spoin (bandażem) oraz szpachlujemy gładzią gipsową. Tak wykonane wytłumienie ściany wystarczy pomalować. Dodatkowo o kilkanaście dB izolacyjność akustyczną ściany możemy poprawić, mocując pod warstwą wełny folię akustyczną. Płyty g-k przykręcone do profili nie powinny dotykać podłogi ani sufitu, gdyż mogą przenosić na nie dźwięki powstające na skutek uderzeń w ścianę. Powstałą szczelinę przypodłogową uszczelnić możemy rozprężną pianką uszczelniającą i zamaskować ozdobną listwą przypodłogową.
Uwaga! W celu wykończenia ściany płytami g-k często zamiast metalowych profili stosuje się krawędziaki drewniane. Jeśli ścianę chcemy wytłumić, nie będzie to najlepsze rozwiązanie, gdyż drewno doskonale przenosi dźwięki materiałowe.
Wygłuszanie ścian za pomocą korka
Zdecydowaną większość powierzchni korka stanowi uwięzione w jego strukturze powietrze. Korek jest produktem całkowicie naturalnym i ciepłym, przez co zyskuje sobie coraz większe zainteresowanie klientów. Materiału tego coraz częściej używa się do produkcji paneli podłogowych czy okładzin ściennych - boazerii i specjalistycznych płyt do izolacji akustycznej. Materiały te mogą mieć naturalny kolor, można je też malować, bejcować i lakierować - samodzielnie lub wybrać kolor z oferty firmy. Wytłumienie z korka można wykonać we własnym zakresie, z użyciem kleju polecanego przez producenta okładziny. Lekkie płyty izolujące akustycznie o wymiarach około 50 x 50 cm i grubości 1 cm nakleja się na ściany specjalnym klejem. Producenci tego rodzaju płyt deklarują, że potrafią one wytłumić dźwięk na poziomie 50 dB.
Ściana działowa murowana
Wybierając materiał na ścianki działowe rzadko zwracamy uwagę na jego właściwości akustyczne. Decydujemy się raczej na rozwiązania, które pozwolą nam wznieść przegrodę w sposób szybki i nie sprawiający większych kłopotów podczas jej wykańczania. Zwykle są to cienkie bloczki z lekkich materiałów takich jak np. dokładny wymiarowo beton komórkowy, z którego wytynkowaniem lub wyszpachlowaniem nie będzie większego problemu. Okazuje się jednak, że materiał lekki i o niewielkiej gęstości, pomimo tego, że jest ciepły, to jednak pod względem izolacyjności akustycznej nie jest najlepszym rozwiązaniem. Im większa gęstość, a więc
i ciężar materiału, tym większa jest jego zdolność tłumienia hałasu. Jeżeli ściance działowej nie stawiamy specjalnych wymagań izolacyjnych, wystarczy, że zostanie wzniesiona z materiału pełnego o grubości około 8 cm - ścianka taka powinna mieć zdolność tłumienia dźwięków na poziomie około 30 dB, co powinno uchronić nas przed słyszeniem cichej muzyki z sąsiedniego pokoju. Dobre właściwości będzie miała ścianka zbudowana z pełnych cegieł silikatowych grubości 12 cm, obustronnie otynkowanych. Jej zdolność tłumienia to około 40 dB. Podobnie spisze się przegroda wzniesiona z dobrej jakości pustaków ceramicznych. Dla porównania podajemy, że normalna rozmowa między dwoma osobami stojącymi w odległości 1 m to ok. 50 dB, a szczekanie psa ok.
70 dB. Właściwości tłumiące ściany możemy oczywiście poprawić przez zwiększenie jej grubości.
